/ autor: ekopomp / 23.08.2017

Pompy stosowane w procesach galwanizacji

Galwanizernie wraz ze wszystkimi procesami w nich wykonywanymi są dużą i znaczącą częścią całego przemysłu obróbki metali. Galwanizacja to jedna z metod wytwarzania powłok elektrolitycznych na powierzchni metali, np. chromowanie, cynkowanie, niklowanie czy złocenie. Powłoki wykonuje się stosując kąpiele galwaniczne, czyli wodne roztwory związków chemicznych. W elektrolicie zanurzone są elektrody, a przepuszczany przez roztwór prąd elektryczny powoduje wydzielanie się np. metalu na zanurzonych elementach tworząc na nich powłokę.

Proces galwanizacji – wymagająca aplikacja

Z uwagi na skład chemiczny kąpieli, jej temperaturę, pH oraz zawartość różnych zanieczyszczeń poprodukcyjnych wykonanie cyrkulacji takiego medium czy wypompowanie kąpieli i wyczyszczenie wanny ze szlamu, powstałego w wyniku rozproszonych osadów poreakcyjnych, wymaga specjalnych rozwiązań pompowych. W skład roztworów galwanicznych wchodzą różnego rodzaju kwasy i zasady, o różnym stopniu stężenia oraz różnej gęstości. Standardowe pompy w wykonaniu żeliwnym lub AISI 304 nie sprawdzają się w takich aplikacjach, z uwagi na możliwość reakcji elementów pompy z medium. Rozwiązaniem problemów powyższych aplikacji jest stosowanie dwóch rodzajów pomp: membranowych lub magnetycznych.

Pompy membranowe i magnetyczne rozwiązaniem problemów

Pompy membranowe zasilane są sprężonym powietrzem, umożliwiają pompowanie medium z cząstkami stałymi. Są łatwe w obsłudze i konserwacji, oraz co istotne – są najmniej awaryjne. Zaletą tego rozwiązania jest wykonanie pompy i membran z odpowiednich materiałów, które nie reagują z większością kwasów i zasad. Zazwyczaj do tworzenia korpusu pompy wykorzystuje się polipropylen (PP) lub polifluorek winylidenu (PVDF), do membrany – teflon (PTFE). Minusem takiego rozwiązania jest konieczność doprowadzenia instalacji sprężonego powietrza do pompy (stosunkowo droga opcja) oraz pulsacja medium po stronie tłocznej pompy – problem ten można jednak ograniczyć za pomocą specjalnych tłumików, co jednak generuje dodatkowy koszt.

Drugim rozwiązaniem są pompy magnetyczne (ze sprzęgłem magnetycznym). Pompy tego typu również możemy odpowiednio skonfigurować pod względem wykonania materiałowego (PP) lub (PVDF), co tyczy się korpusu pompy oraz wirnika/wirników. Istotnym rozwiązaniem konstrukcyjnym tych pomp jest brak tradycyjnego uszczelnienia mechanicznego. Część napędowa pompy (silnik) odizolowana jest od części hydraulicznej pompy poprzez sprzęgło magnetyczne. Upraszczając, obracający się magnes na końcu wału napędza wirnik w komorze hydraulicznej pompy, przez co pompowane medium nie ma kontaktu z silnikiem. Ma to istotne znaczenie w sytuacji ewentualnego wycieku medium.

Pompy magnetyczne mają mniejszą tolerancję na różnego rodzaju zanieczyszczenia. Z tego względu zalecana jest chociażby minimalna filtracja lub pobór medium z górnych partii zbiornika, tak aby pominąć osiadający na dnie szlam. Dodatkową zaletą takiego rozwiązania (chodzi o stosowanie pompy) są uzyskiwane duże wydajności przy stosunkowo małej mocy silnika, w porównaniu do pomp, gdzie wirnik jest bezpośrednio połączony z wałem silnika. Pompy magnetyczne wykonywane są w wariancie poziomym lub pionowym z zatapialną hydrauliką.

Należy pamiętać, że dobór odpowiedniego rozwiązania w procesie galwanizacji wymaga rozpatrzenia istotnych parametrów, tj.:

  • rodzaju kąpieli galwanicznej (skład, temperatura, cząstki stałe, gęstość),
  • wydajność,
  • wysokości podnoszenia,
  • miejsce montażu,
  • sposób zasilania (silnik elektryczny czy pneumatyczny).

Dopiero pełne informacje dotyczące podanej aplikacji pozwalają na optymalne rozwiązanie i dobór pompy.